Docetaxel als tweedelijns therapie bij het gemetastaseerde mammacarcinoom

Docetaxel is een taxaan-verbinding die enkelvoudig wordt toegediend in een dosis van 100 mg/m² i.v. iedere drie weken. De behandeling vindt poliklinisch plaats. Uit meer dan tien fase-II-onderzoeken is gebleken dat de responskans zowel na eerdere anthracycline behandeling alsook bij anthracycline resistente ziekte meer dan 30% bedraagt. Ook bij viscerale metastasen, in het bijzonder levermetastasen, heeft docetaxel werkzaamheid. Ten tijde van uitvoering van de besproken fase-III-onderzoeken bestond er geen bewezen effectief schema voor patiënten met een gemetastaseerd mammacarcinoom in de tweede lijn. De beide comparator schema’s mitomycine-C/vinblastine en methotrexaat/fluorouracil zijn zeer beperkt werkzaam. De belangrijkste van de twee fase-III-onderzoeken¹ omvatte 392 patiënten van wie ruim de helft progressie had tijdens anthracycline therapie of binnen twaalf maanden na adjuvante anthracycline bevattende chemotherapie.
Ook was bij de helft van de patiënten sprake van levermetastasering. Er werden 203 patiënten behandeld met docetaxel en 189 met de mitomycine- C/vinblastine combinatie.
Ten opzichte van de mitomycine-C/vinblastine combinatie is er sprake van een statistisch significant voordeel ten gunste van docetaxel van de mediane Time To Progression (TTP) van acht weken en een betere overleving van 11,6 weken. Dit alles bij een relatief lage responskans van 30%. Het andere fase-III-onderzoek² vergeleek de effectiviteit bij 283 patiënten, allen anthracycline resistent/refractair, met methotrexaat/fluorouracil. Ook dit onderzoek bevestigde de grotere effectiviteit van docetaxel (42 versus 21%) en een 3,3 maanden langere TTP. Als gevolg van de in het onderzoek opgenomen crossover optie bij falen is het effect op de overleving niet te beoordelen. Ook in deze studie is de frequentie van ernstige niet-hematologische toxiciteit leidend tot het staken van de behandeling met docetaxel beperkt, evenals de sterftekans door toxiciteit van de behandeling. Gezien de toxiciteit en de afhankelijkheid van een redelijke leverfunctie zal een goede patiëntenselectie noodzakelijk zijn.
NB. De kosten van één kuur docetaxel met een dosis van 100 mg/m² bij een patiënt van 1,6 m² bedragen ƒ 3435,-.
Conclusie: de commissie BOM is van mening dat docetaxel voldoet aan de Paskwil-criteria en daarom kan worden toegepast bij de bovenstaande indicaties.